Kijk ik sport: “Bij canicross en bikejoring vorm je echt een team met je beste maatje”
Elke maand interviewt Sport.nl iemand die sport. Hoe fanatiek is deze sporter? En wat zijn de aantrekkelijkste aspecten van de beoefende sport? Ook komt aan bod waarom gesport wordt en waarom voor deze sport gekozen is. Deze maand: Carlien Harms (47) en Hester Aris (13), die aan bikejoring en canicross doen.
“Canicross is hardlopen met een hond waarbij de hond voor je uit loopt en mag trekken”, legt Carlien uit over deze bijzondere sport. “Je bent met elkaar verbonden met een elastische ‘riem’. Zelf draag je een heupgordel en de hond draagt een speciaal tuig. Door de trekkracht van de hond haal je een hoger tempo dan dat je zonder hond zou kunnen lopen. Met een goede ‘sporthond’ worden snelheden van boven de twintig kilometer per uur gelopen. Je vormt samen met je hond een team en moet zo snel mogelijk een uitgezet parcours afleggen van afstanden tussen de 2,5 en 8 kilometer. Canicross vindt plaats op onverhard terrein: in bossen, parken en over velden.”
Op de foto: Hester Aris
Mountainbiken met je hond
Tot anderhalf jaar geleden was Carlien een fanatieke canicrosser. Helaas werd ze geveld door een blessure aan haar voet, die haar verhinderde om te blijven hardlopen. Nu doet alleen Carlien’s dochter Hester nog aan canicross. Carlien maakte de overstap naar bikejoring. “Bikejoring is mountainbiken met een hond waarbij de hond je net als bij canicrossen ook als het ware voorttrekt”, vertelt ze. “Uiteraard is het de bedoeling dat je zelf ook meefietst! Hoe beter je kunt fietsen, hoe sneller je over het parcours ‘raast’. Met mijn super sporthond Mikke haal ik snelheden van boven de 45 kilometer per uur!”
Op de foto: Carlien Harms
Snelheid en gedrevenheid
“Uiteraard zijn hierbij de kracht, snelheid en gedrevenheid van de hond belangrijke factoren om goed te kunnen ‘scoren’”, vervolgt Carlien, die voormalig Nederlands kampioene tien kilometer hardlopen is en nu als sportdiëtist voor het Team Voeding van NOC*NSF werkt en samen met een aantal collega’s de olympische sporters op het gebied van voeding begeleidt op weg naar Rio. “Maar ook hoe je band met je hond is en of je überhaupt zijn snelheid aankan. Ik heb behoorlijk wat mountainbikeles gehad voordat ik het gevoel had deze sport goed onder controle te hebben! Elke keer leer ik weer wat meer bij.”
Sporthond
“Dankzij de blessure heb ik het bikejoren ontdekt en ik blijf dat zeker doen! Mijn honden vinden het ook zo geweldig omdat ze een stuk harder kunnen lopen: zij kunnen meer hun snelheid kwijt in deze sport. Uiteraard is dat afhankelijk van het ras en de grootte van de hond. Ik heb een Noorse Greysther en een Zuid-Afrikaanse Rhodesian Ridgeback als sporthonden. Hester heeft haar eigen sporthond: Power, ook een Greysther. Hij is iets kleiner dan mijn honden waarmee ik aan bikejoring doe. Daar hebben wij hem op uitgekozen. Maar te zijner tijd gaat ook deze hond waarschijnlijk wel eens voor de mountainbike of step.”
Samen met je beste maatje
“Zelf ben ik vier jaar geleden met canicrossen begonnen, mijn dochter Hester is er 2,5 jaar geleden mee begonnen. Ze vond het zo leuk dat ze nu haar ‘eigen’ sporthond heeft.We houden van honden en sporten en SAMEN sporten met je hond is geweldig leuk! Ook de omgeving waarin je deze sporten beoefent is uitdagend: vooral in de bossen! Je vormt echt een team met je beste maatje, dat maakt het een bijzondere sport. Uiteraard is het ook leuk wanneer je als moeder en dochter een bepaalde passie kunt delen. Echt samen lopen kan nu niet vanwege mijn blessure, maar wel gezamenlijk naar een trainingsplek of wedstrijden gaan. En samen met onze honden sportief bezig zijn in de buitenlucht is geweldig leuk, gezellig en gezond.”
Halve dagtaak
Carlien en Hester besteden veel tijd aan hun sportieve passie. “Wanneer je de verzorging van de sporthonden erbij optelt is het een halve dagtaak, maar daar helpt vriend Klaas gelukkig flink bij”, zegt Carlien. “Dat is onze gezamenlijke hobby en daar beleven we veel plezier aan. Dus we beleven dat niet als een enorme belasting.”
Goed getraind
Iedereen met een redelijk sportieve hond kan met canicrossen starten, vertelt Carlien, maar voor bikejoring is niet iedere hond geschikt. “Uiteraard moeten jij en je hond fit en goed getraind zijn. Met de honden doen wij conditietrainingen, tempohardheidtrainingen en kracht- en snelheidstraining. Uiteraard moeten ze ook nog eens goed gehoorzamen. Wel handig wanneer je met dertig kilometer per uur op een kruising aankomt en de hond de commando’s links/rechts/rechtdoor feilloos weet uit te voeren.”
Allround
Carlien zelf doet fietstrainingen om te trainen voor het bikejoren, zowel binnen (wattbiken en/of spinnen) als buiten (mountainbiken). “Hester traint relatief weinig voor het canicrossen. Ze is fanatiek hockeyster en doet ook nog aan kickboksen. Verder fietst zij elke dag elf kilometer naar school en ook weer elf kilometer terug. Jeugd moet naar mijn idee ook lekker allround bezig zijn en vooral doen wat ze leuk vindt. Echt specialiseren kan altijd nog...”
Samen Europees kampioen
Carlien en Hester zijn behoorlijk fanatiek in hun sport. “Wanneer we ergens mee bezig zijn, dan gaan we ook voor het beste. Begin oktober waren er Europees Kampioenschappen in Schotland waar we beiden voor de winst zijn gegaan. Hoe bijzonder is het dan dat dat bij beiden lukt en je samen Europees Kampioen wordt! ‘Dat is echt SUPER VET!’, in de woorden van mijn dochter.”
Grenzen verleggen
Voor beide dames is sporten een tweede natuur. “Sporten is gewoon erg leuk en soms ook uitdagend om te doen. Grenzen verleggen en jezelf en de honden ‘verbeteren’. Dat het ook nog ‘gezond’ is, is mooi meegenomen... Alhoewel overbelasting bij ons uiteraard ook weleens voorkomt. We komen regelmatig bij de fysiotherapeut. Sporten is voor ons gewoon vanzelfsprekend. Vooral een activiteit doen die je leuk vindt voelt niet als afmattend. En ja, wij liggen toch ook wel eens afgemat op de bank... Maar dan wel samen met de honden.”
Op de headerfoto: Carlien Harms
Publicatiedatum: 03-11-2015